We waren tijdens de coachingsafspraak al bijna anderhalf uur in het bos en hadden ongeveer 2 kilometer afgelegd. Na de eerste paar meter gingen we namelijk al van het bospad af en dat ging vervolgens de hele tijd door. Via de hondenpoep aan de schoen, kwamen we uit bij een poel met kleine springende kikkertjes. Een klimboom werd ons nieuwe huis en zo konden we andere mensen bespioneren. Door een zoektocht naar een bladerenbad (leve de herfst!) kwamen we uit bij een boom waar we ons eigen natuurkunstwerk gemaakt hebben. Het idee kwam van haar en we gingen samen aan de slag.
En toen vroeg ze of ik een foto van haar wilde maken. Natuurlijk! Ze ging ervoor staan zoals je ziet op de foto. Met haar gezicht naar ‘buiten’. En terwijl ik naar de foto kijk, komt in me op:
‘Hallo wereld, hier ben ik! Het is soms nog best spannend om mezelf aan jou te laten zien. Maar zo beschut onder de bomen, kan ik buitengewoon mezelf zijn.’
Recente reacties