‘Wat zullen we doen?’ vroeg mijn vriendinnetje. ‘Maakt mij niet uit, zeg jij het maar’, zei ik terug. Zo ging het vroeger vaak. Ik was bang dat ik met een stom idee kwam. Mijn vriendinnetje zou me dan vast niet meer aardig vinden. Er waren ook veel momenten dat ik écht niet wist wat ik wilde. En net wanneer de ander dan met een idee kwam, voelde ik ‘dat wil ik niet’. Maar ja, dan was het al ‘te laat’, dacht ik. Ik had immers gezegd dat het mij niet uitmaakte…
Wat is er aan de hand in bovenstaand voorbeeld? Er zijn verschillende achterliggende gevoelens en gedachten. Het eerste is een gebrek aan eigenwaarde. Brave kinderen zorgen beter voor anderen dan voor zichzelf. Ze hebben namelijk het idee dat anderen belangrijker en beter zijn.
Ten tweede gaat het om assertiviteit. Op Wikipedia (zie hier) vind je een uitgebreide uitleg van de term. Brave kinderen zijn gewend om zich in te houden. En omdat ze zich meer richten op de wensen van de ander verliezen ze hun eigen wensen uit het oog. Het zeggen van een eigen mening of het noemen van een idee is dan vaak lastig.
Nog een stapje gaat het ‘nee’ zeggen. Wat kan dit toch spannend zijn voor brave kinderen! Maar oh, wat is het een belangrijke vaardigheid waar ze het hele leven wat aan hebben. Hoe je dit doet en welke manier bij het kind past is heel persoonlijk. Er zit vaak angst achter voor het verwachte gevolg, namelijk een verdrietig of boos vriendje die jou niet meer leuk vindt. En dat is heel pijnlijk als je een kind bent, dat het geluk van anderen belangrijker vindt, dan dat van zichzelf.
Brave kinderen hebben prachtige kwaliteiten, zoals flexibel, gezellig, hulpvaardig en de behoeften aanvoelen van anderen. Het is belangrijk dat ze zich zelf ook gaan ervaren als een waardevol kind. Een kind waar anderen rekening mee willen houden. Dit waardevolle gevoel is voor deze kinderen als een gewonnen hoofdprijs voor het leven.
Drie tips voor (het vergroten van de assertiviteit van) brave kinderen:
- Noem iets van jezelf waar je trots op bent en vertel iemand hierover. Het liefst zo uitgebreid mogelijk. De ander mag erna vertellen wat hij zo bijzonder aan jou vindt. Pfff… wel blijven luisteren hè, ook al vind je het spannend of raar om alleen maar positieve dingen over jezelf te horen.
- Van braaf naar ‘brave’. Het Engelse woord ‘brave’ betekent moed. En laat dat nou net een belangrijk ingrediënt zijn om te oefenen met ‘nee’ zeggen als iemand je iets vraagt. ‘Nee, dank je wel’, mag natuurlijk ook. Een verdere uitleg van ‘waarom niet’ is niet nodig. Waarom niet? Nou vooruit dan 😉 Het zwakt je boodschap af en kan eindigen in een discussie over de redenen van de ‘nee’. Daar zit je niet op te wachten.
- Zoek de humor op en doe iets geks. Hier word ik, al schrijvend, ook blij van. Gekke dingen doen geven een heerlijk gevoel van vrijheid. Rare bekken trekken, in de modder springen of expres niet op de maat dansen en vals meezingen met het liedje.
Brave kinderen… ze maken me nieuwsgierig! Wat vinden ze écht leuk om te doen? Waar liggen hun passies? Wanneer voelen ze zich boos en wat doen ze dan? Zijn ze stiekem ook wel eens stout? Dat laatste gun ik ze van harte. Tijdens de coaching geef ik deze kinderen de ruimte. Zodat ze hun talenten en wensen weer beter gaan voelen. Samen onderzoeken we wat er nodig is om verder te groeien. Als ouder kun je dan ineens gaan merken dat je ‘brave’ kind ook praatjes krijgt. Dat is soms even wennen! Neem gerust contact op als ik uw kind hierbij kan helpen.
“Het gaat er niet om of je binnen of buiten de lijntjes kleurt, het gaat erom dat je je tekening maakt”
Recente reacties